Myśli samobójcze często nie pojawiają się same, ich źródłem zwykle są zwykle sytuacje z którymi nie umiemy sobie poradzić, niektóre z nich:

• Bezrobocie.
• Presje/Kłopoty Finansowe.
• Żałoba.
• Znęcane się.
• Rozpad związku.
• Problemy rodzinne, zawiłe historie rodzinne, brak stabilności rodziny.
• Choroby.
• Nadużycia seksualne.
• Wyrzuty sumienia.
• Uzależnienia.
• Współuzależnienia.
• Przemoc.
• Nieplanowana ciąża.
• Nieplanowane zmiany masy ciała.
• Doświadczenia w wojsku/sektach i innych zamkniętych społecznościach.
• Poprzednie próby samobójcze.
• Inne traumatyczne wydarzenia.

Pierwszym krokiem w celu uzyskania pomocy jest stwierdzenie, że pomoc jest potrzebna. Drugi to prośba o pomoc. Podzielenie się bólem jest często pierwszym krokiem z poradzeniem sobie z nim. Czasem wystarczy telefon do przyjaciela, innym razem zadzwonienie na telefon zaufania czy też do innych służb i wezwanie pomocy.

W nagłych przypadkach zalecamy kontaktować się z najbliższym czynnym telefonem zaufania (zobacz listę) lub centrum interwencji kryzysowych (w większych miastach Polski).

Rodzaj leczenia jaki zostanie zastosowany przez psychoterapeutę dostosowany jest do indywidualnej sytuacji. Psychoterapia i poradnictwo to sposób na rozluźnienie przytłaczających myśli/uczuć, które leżą u podstaw myśli samobójczych. Podzielenie się bólem z psychologiem może pomóc w zrozumieniu sytuacji, dać siłę, jasność sytuacji i nadzieję aby znieść to co nie było do zniesienia. W szczególnych przypadkach psychoterapeuta może skierować pacjenta na dodatkowe wspierające leczenie farmakologiczne.